Deze tip trokken we dit weekend uit de pot. Ik heb hem een keer gekregen van een loopbaancoach. Ze gaf aan dat het werkt als omgekeerde psychologie. Toen ik in mijn burnout zat had ik veel moeite om naar het werk te gaan, ik zag er als een berg tegenop en ging dan treuzelen, nog even dit, nog even dat. Gevolg; ik moest me haasten om op tijd op mijn werk te komen. Meestal kwam ik dan gestrest aan. Mijn loopbaancoach gaf aan: geef je zelf nu eens toestemming om elke dag te laat op je werk te komen. Dat werkte op dat moment voor mij heel erg goed. Het simpele feit dat ik te laat mocht komen en het niet uit maakte, zorgde er voor dat ik elke keer op tijd op mijn werk kwam, zonder stress.
Toen ik echter afgelopen zaterdag deze tip trok, was mijn eerste gedachten: ……., nee, niet deze tip. Benieuwd wat de rest van de week me gaat brengen. Ook benieuwd hoe Jeroen deze tip gaat doen. Hij werkt vanuit huis.
Tja…… tijd. Eigenlijk bijzonder dat er op enige moment is besloten om zoiets als tijd te introduceren in onze samenleving, hadden we behoefte aan houvast? Seconden, minuten, uren, dagen, weken, maanden en voor je het weet is er een jaar voorbij. Op het moment dat ik actief mijn best ga doen om te laat op mijn werk te komen, zorgt dit er toch echt voor dat ik relaxter op het werk kom. En nog altijd op tijd op het werk. Het is dus niet gelukt om ’te’ laat op mijn werk te komen. Wel de hele week met de tijd bezig geweest en heel vaak het liedje van Yentl en De Boer in mijn hoofd gehad. Ken je het? Het heet “Stop de tijd dit is geluk”. Het gaat over dat moment waarop je zou willen dat de tijd stil staat en je je volledig gelukkig voelt, er hoeft helemaal niets te veranderen en je ervaart tranen van geluk. Zeker de moeite van het luisteren waard.
Toen deze tip uit de pot kwam dacht ik “????????”
Hoe ga ik dat doen als ik thuis werk en niet echt een “op tijd” heb?
Totdat ik de omschrijving van Linda erbij las over jezelf toestemming geven om te laat te komen en dan merken dat je eigenlijk daardoor niet meer te laat komt. .. Dat is onthaasten! Haal de druk ergens vanaf en het wordt vaak eenvoudiger.
De gedachte die ik eruit heb gehaald is om jezelf tijd en ruimte te geven. Een voorbeeld met werk kan zijn dat je ergens mee bezig bent en er komt een vraag tussendoor: Laat je alles vallen waar je mee bezig was om die vraag op te pakken? Of geef je jezelf de tijd en ruimte om rustig die vraag op te pakken en eerst waar je mee bezig was (tijdelijk) af te ronden? Durf om te zeggen “Ik ben nu even ergens mee bezig, maar ik kom zo bij je…” en je zal merken dat eigenlijk iedereen dat prima vindt (zolang je dan inderdaad daarna bij die persoon komt ;-)). Spreek eventueel een tijdstip af wanneer je dan bij die persoon komt, zodat de ander dezelfde verwachtingen heeft als jij.
Misschien een beetje een alternatieve invulling van de tip deze week; wel altijd een belangrijke realisatie geweest voor mij.